Սողոմոնյան Գոռի Մեդիատիրույթ

Ձիրք- Բնատուր ընդունակություն, տաղանդ: առակախոս-առակախոսներ: չոնգուր-Արևելյան երաժշտական գործիք:

Առաջադրանքներ Գյուղ, ԱՄՆ, սեր, Արաքս, գայլ, խնձոր, կարոտ, մարդ, խաղալիք, շուն,  Արմեն, հմայք, ընկեր, խաղաղություն, հեռախոս, մժղուկ, Դավիթ, գնդակ, Երևան, կատու, հրապուրանք, ընկերություն, սեղան, Արարատ, ուսուցիչ։Հատուկ Հասարակ  Թանձրացական    վերացական գոյականներԱՄՆ              գյուղ       մարդ       սերԱրաքս  գայլ        շուն       կարոտԱրմեն  խնձոր        ընկեր      հմայքԴավիթ  … Continue Reading →

Մի մարդ չիմանալով որ ձմեռ է արդեն ելավ դուս և տեսա լիքը ձյուն է եկել նա ուրաղանաօվ գնաց հագնվելու և գնաց դուրս: Դրսում փքրիկները ձնագնդիկ էին խաղում և ձնե մարդ սարքում: Այդ մարդը հիշեց որ իր շանը ման տա և… Continue Reading →

2. Երկու տեքստ ստացի՛ր կետերի փոխարեն մի դեպքում գրելով տրված հոմանիշներից առաջինը, մյուս դեպքում՝ երկրորդը: Ստացված տեքստերը համեմատի՛ր: Արևի … (շողերը, ճառագայթները) … (տաքացնում, ջերմացնում) են Երկրի … (երեսը, մակերևույթը), և … (շատ, մեծ քանակությամբ) ջուր է գոլորշիանում: Գետերի, լճերի ու… Continue Reading →

Հարցարան 1. Պատմվածքը այն մարդկանց մասին է, ովքեր. Ընտրությունը հիմնավորե՛ք: 2. Ինչո՞ւ է անհրաժեշտ օձի դերը ստեղծագործության մեջ: Պատասխանը հիմնավորե՛ք:: Օձի դերը, ցույց է տալիս, որ եսասիրության պատճառով, դու միշտ վտանգի մեջ ես։

 Օրերից մի օր Նապոլեոնը հյուրասիրում էր իր բժշկին: (Օրերից մի օր) Երբ բժիշկը հարբել էր, կայսրը հարցրեց. — Բերանդ ջուր մի՛ առ ասա, քո ամբողջ կյանքում քանի՞ մարդ ես սպանել: (Բերանդ ջուր մի՛ առ, էն աշխարհն ես ուղարկել) Բժիշկը պատասխանեց. — Երեք հարյուր հազարով պակաս մարդ եմ սպանել, քան Դուք: (Գրողի ծոցն ուղարկել) 2.  Ընդգծված դարձվածքները փոխարինի՛ր հոմանիշ բառերով: Փարիզից Վարշավա թռչելիս լեհ կինոդերասան Ցիբուլսկու տեսավ, որ կողքի ուղևորը վախեցավ նստած է: Նա փորձեց հարևանին մխիթարել: — Մեր օրերում ինքնաթիռով թռչելը դատարկ բան է,- ասաց,- նույնիսկ ավտոմեքենան ավելի… Continue Reading →

Մի ան­գամ եր­կու ըն­կեր վի­ճե­ցին, թե մար­դու կյան­քում ինչն է ա­վե­լի կար­ևոր: — Մ­տա­ծե­լու բան չկա,- բա­ցա­կան­չեց նրան­ցից մե­կը,- փողն է եր­ջան­կութ­յուն բե­րում: ­Դու գի­տես, չէ՞, թե ես ինչ­պես բա­նաս­տեղծ դար­ձա: Ոչ ոք չէր ու­զում իմ բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն­նե­րը տպագ­րել: ­Բայց մա­հից… Continue Reading →

Մեզանում Պիմեն անունով մի հի՜ն ծերունի մարդ կար։ Իննսուն տարեկան էր։ Պարապ-սարապ ապրում էր իր թոռան մոտ։ Մեջքը կռացած, փայտը ձեռին, ոտները դանդաղ քարշ տալով՝ ման էր գալի։ Բերանը անատամ, դեմքը կնճռոտած, իսկ ներքին շրթունքը դողդողում էր շարունակ։ Ման գալիս,… Continue Reading →

Օրինակ՝ Մարտ, կետ, շահ, այր: Մարտ Մարտի 1 գարնան արաջին օրն է։ Մարտում հաղթանակ դարձան Հայ զինվորները։ Կետ Կետը լողում էր մարդաշատ վայրում։ Երեխան տնայինները անելուց մոռացել էր գրել կետը։ Շահ Միլենան ստացավ նրա շահը Մենք ստեղծագործությունների մեջ հանդիպում ենք Շահաբաստ թագավորին Այր Ես այրեցի իմ մատը։ Հին ժամանակներում… Continue Reading →